WSZYSTKO CZEGO PRAGNĘLIŚMY

EMILY GIFFIN

Każdy bohater powieści przedstawia sobą coś innego pokazując tym samym nam, czytelnikom, że nikt nie jest idealny chociażby bardzo chciał i tak bardzo się starał. Powieść budzi wiele skrajnych emocji – od nienawiści i złości, po smutek, żal, poczucie niesprawiedliwości i w końcu radość oraz nadzieję, że jednak są ludzie, którzy mają jako taki kręgosłup moralny. Przecież to, co wydarzyło się młodej Lyli, mogło zdarzyć się nam. Ba! Może zdarzyć się naszym dzieciom – to wszystko jest jak najbardziej realne i to jest właśnie przerażające i nieco przytłaczające. Obserwuje dzisiejszą młodzież i wiem, że to co zrobili bohaterowie książki może znaleźć odzwierciedlenie w naszym życiu, nawet jeżeli rodzice starają się wychować dziecko jak najlepiej i wpoić mu pewne wartości – dzisiejszy świat, a przede wszystkim Internet zderzają się z wychowaniem w sposób nieubłagany.

To jest Emily Giffin, którą pokocha każdy! Nie mamy do czynienia z klasycznym romansem, a z obyczajówką pokazującą realia życia osób z klasy średniej, których świat ściera się ze społecznością z klasy wyższej. Wśród tak zwanej elity jest Nina. Matka, żona, kobieta niemal idealna. Nina nie była przyzwyczajona do luksusów więc tym bardziej docenia to co ma, ale również dzięki temu potrafi wskrzesić w sobie odrobinę empatii, nie ocenia ludzi za to, co posiadają ani gdzie pracują. W dodatku swoje w przeszłości przeszła. Jednak nagle docierają do niej realia – realia życia jej syna, a także męża oraz ich prawdziwe oblicze. Sytuacja w której się znaleźli sprawia, że w końcu przegląda na oczy. Postanawia więc wszystko naprawić i zrobić to, co należy.

Z drugiej strony jest Tom, samotnie wychowujący dorastającą córkę, która tylko i wyłącznie dzięki ciężkiej pracy dostała się do elitarnej szkoły, w której uczy się również Finch, syn Niny. Przez jeden głupi, całkowicie niedopuszczalny czyn historie tych dwóch rodzin się ze sobą splatają. Musicie sami zobaczyć co  się stało oraz jak rozwiążą się ich problemy! Sami oceńcie postępowanie bohaterów, bo sądzę, że każdy będzie miał odmienną opinię.

Język jakim posługuje się autorka jest prosty, dzięki czemu słowa jeszcze bardziej do nas trafiają. Przekaz też jest prosty, ale również sami musicie do niego dotrzeć. Nie mogę Wam zdradzić za dużo! Emily zawsze potrafiła zbudzić we mnie sporo emocji i tym razem tak się również stało. Może ostatnie jej powieści nie były aż tak udane, ta jednak wyróżnia się na tle całej jej twórczości. To piękna a zarazem smutna historia o ukrywaniu się pod maską pozorów, o ufaniu złym osobom, o zapominaniu o swoich wartościach po to, by dostosować się do innych. A w końcu to historia miłości – ale nie takiej łączącej dwoje partnerów, a tej którą powinniśmy czuć do samych siebie.