Wpadłam niechcący na tę powieść na Goodreads, jak szukałam czegoś do poczytania. Od pierwszej do drugiej części może nie minęło dużo czasu, ale za to przeczytałam dużo książek o podobnej tematyce. Na początku zastanawiałam się chwilę, czy nie znam czasem skądś tego Tima i Garret'sów, bo nie skojarzyłam autorki. Oh shit, znam ich!

Zaczęłam czytać trochę się martwiąc, że nadal będzie nieco dziecinnie, ale nic bardziej mylnego! To w końcu o Timie, a Tima znacie. Ale nie tylko o Timie, bo książka opowiada również o Alice, która opiekuje się domem, rodzeństwem, rodzicami. Alice Garret. Martwi się o sklep ojca, o jego zdrowie, o dziecko, które ma przyjść na świat. Martwi się tym, że matka Samanthy nie chcę więcej płacić za swój błąd. Martwi się o każdego, ale nie o siebie choć tak bardzo chciałaby ukończyć studia. Pamiętacie pewnie jaka była Alice. Nie da sobie w kasze dmuchać, a chłopakami się po prostu bawi. Nie zależy jej na poważnym związku, bo nie ma na to czasu i energii.

Co łączy te dwie osoby? No wiecie, dwie zagubione dusze zawsze się znajdą. Tim jest zagubiony i to bardzo. Dostaje od swojego ojca ultimatum, do świąt ma się ogarnąć. Tim pomimo młodego wieku już jest członkiem AA, tak więc jakby jeden krok do przodu, coś już "ogarnął"... Tylko, że nadal nie bardzo wie co ma ze sobą począć. Wie, że na pewno nie może zostać w domu, dlatego też wprowadza się do mieszkanka nad garażem u Garretów. No i jak zapewne się domyślacie tak rozkwita nam powoli uczucie tych dwojga, ale nie jest to takie wszystko proste, bo choć Tim to flirciarz i czaruś to jest jednak młodszy no i... jest byłym alkoholikiem. W dodatku pewnego dnia puka do niego osoba, o której istnieniu nawet za bardzo nie wiedział. No a właściwie to dwie osoby, o których istnieniu nie miał pojęcia. Ten moment zmienia wszystko, bo kto by chciał chłopaka z aż takim "bagażem"? 

Co mnie urzekło w tej książce najbardziej to fakt, że mimo iż jest to literatura młodzieżowa o tematyce miłosnej, to ta miłość nie jest wysunięta na pierwszy plan. Mamy tutaj szerokie spektrum problemów, z którymi wydawać by się mogło nie powinny się zmagać młode osoby. Wiadomo - to fikcja, to tylko książka, ale tak na prawdę wiele z tych rzeczy może każdego spotkać. Jak sobie radzić?

Tim jest zabawny. To taki typ, co nie pokazuje, że go coś gryzie. Osoba, która wszystkich zabawia, każdym się zaopiekuje. Dusza towarzystwa. Alice jest podoba i choć mówi się, że podobieństwa się przyciągają to według mnie tutaj przyciągnęły się dwie podobne osobowości, ale za to z zupełnie innych środowisk i inaczej wychowane. Alice otoczona ciepłem rodzinnym i bezgraniczną miłością rodziców, Tim wychowany w rodzinie z zasadami, z rodzicami stawiającymi tylko wymagania i nie okazującymi miłości. Nie dziwne, że się w pewnym momencie zbuntował. Każdy by się zbuntował na swój własny sposób. Tim wybrał taki jaki wybrał - destrukcję. Książka pokazuje nam, jak życie potrafi się zmienić w mgnieniu oka i choć początkowo zdaje się, iż świat wali się nam na głowę to na końcu okazać się może, że tego właśnie potrzebowaliśmy. 

Swoją drogą, wielką rolę odgrywają tu dzieciaki Garretów. Te stworzonka są niesamowite, tak samo jak i w "Moim życiu obok", a w połączeniu z Timem? No sama chciałabym mieć kogoś takiego w otoczeniu. Uśmiech mi długo nie schodził, a szczerze podchodziłam do tej książki z rezerwą. Wyszło tak, że rozpoczęłam rok 2017 naprawdę niezłą książką. 

Mam nadzieję, że wydawnictwo zdecyduje się (a może już się zdecydowało, nie mam pojęcia) wydać tę książkę i nie zniszczy jej charakteru. Dlatego lubię czytać oryginały, bo czytam słowa, które wyszły wprost spod "ręki" autora. Postacie są takie jakie miały być. Czytam ich słowa, ich oryginalne emocje. Niestety spotkałam się z tłumaczeniami, które psuły ducha książek. Jeżeli czytacie po angielsku to spróbujcie swoich sił z "The boy most likely to", słownictwo nie jest ciężkie więc na pewno dacie sobie radę. Jeżeli nie, to oby kiedyś się u nas pojawiła ta pozycja, bo powinna. Na moje (ale ja się nie znam), jest o niebo lepsza od pierwszej książki.

⬽

To pierwsza książka, którą przeczytałam w tym roku. Mam zamiar dodać recenzje/opinie/coś - nazwij to jak chcesz, do wszystkich. Nie każdą opinie udostępnię jako post, ale znajdziecie wszystkie w zakładce 2017, gdzie skrupulatnie będę dopisywać przeczytane pozycje a obok odnośnik do owej recenzji. Na kilka dni dam Wam chyba spokój, pora zająć się magisterką, bo czuje nóż na gardle. JA! Bohaterka z poprzedniego postu nadal by miała to w nosie tak jak cały świat ma ją. Na bank. Ale to była fikcja a zbieżność zdarzeń i nazwisk przypadkowa.